زلف تو اگر به تاب می بینم

دل ز آتش غم کباب می بینم

این جور، که بر دلم پسندیدی

ظلمیست که بر خراب می بینم

در دیدهٔ خود خیال رخسارت

چون عکس قمر در آب می بینم

این شیوهٔ چشمهای بی خوابت

گویی که: مگر به خواب می بینم

روی تو کشد مرا و این معنی

از دور چو آفتاب می بینم

هجر تو و مرگ اوحدی را من

«من ذلک» یک حساب می بینم

هر چیز که آن خطاست در عالم

چون از تو بود، صواب می بینم